Problemlər təxirəsalınmaz addımlar tələb edir
Bəşəriyyətin qarşılaşdığı ciddi problemlərdən biri demoqrafiya ilə bağlıdır. Bu məsələ Azərbaycan üşün də aktualdır. 2018-ci ildə ölkə əhalisinin sayı 10 milyonu keçdi. Hazırda isə bu göstərici 10 milyon 183 min nəfərdir. Əhali artımı yalnız doğuş sayının ölüm sayını üstələməsi ilə təmin edilib. Xarici miqrasiyanın isə əhalinin sayına təsiri çox azdır.
Ölkə nisbətən gənc əhali strukturuna malik olsa da, onun qocalması fenomeni get-gedə özünü büruzə verir. Təəssüf ki, ümumi nəsilvermə əmsalı son bir neçə ildə davamlı olaraq azalır və 1,6-ya düşüb. Ölkədə doğuş zamanı cins seçimi problemi isə yüksək səviyyədə qalır. Bu da əhali strukturunda kişilərin sayının artmasına şərait yaradır.
Elm və Təhsil Nazirliyi Coğrafiya İnstitutunun baş direktoru, coğrafiya elmlər doktoru, professor, Dövlət Mükafatı laureatı Zakir Eminovla söhbətimiz məhz bu barədədir.
– Sosial-iqtisadi çətinliklər, miqrasiyaların intensiv xarakter alması bütün dünyada əhalinin sayının artımına mənfi təsir göstərir. Ölkəmizdə bu sahədə vəziyyət nə yerdədir?
– Demoqrafik problemlərin yaranması, ilk növbədə müasir dövrdə yaranmış sosial-mədəni və iqtisadi vəziyyət, mənzil təminatında olan çətinliklər, qadınların geniş şəkildə istehsal və xidmət sahələrində işə cəlb edilməsi, ailələrin və uşaqların sosial müdafiəsi və s. amillərlə əlaqədardır. Əhalinin sayı doğulan uşaqlar və miqrantlar hesabına çoxalır. Lakin son illərdə onların hər ikisinin sayı, xüsusilə pandemiya dövründə və son bir neçə ildə kəskin şəkildə aşağı düşüb. Ona görə də əhalinin say artımı minimal səviyyəyə qədər azalıb. Belə vəziyyət bir demoqrafik nəsildən sonra (18–22 il) əhalinin sayının artımını təmin etməyə bilər, təsərrüfat sahələrinin əmək ehtiyatları ilə təminatında, kadrların hazırlanmasında ciddi çətinliklər yaranar, əhalinin cins–yaş tərkibi pozular.
2010–2016-cı illərdə respublikada əhalinin sayının illik artımı 100 min nəfərdən çox idi. Məsələn, 2011-ci ildə artım 124 min nəfər (1,4 faiz) təşkil edib. Son illərdə isə bu göstərici bir neçə dəfə azalıb. 2023-cü ildə ölkədə əhalinin sayı 53,7 min nəfər (0,5 faiz), o cümlədən şəhərlərdə 20,6 min nəfər çoxalıb. 1960-cı ildən bəri bunlar əhali artımı üzrə ən aşağı göstəricilərdir. Yaxın illərdə də azalmaların davam edəcəyini söyləmək olar. Ona görə ki, digər demoqrafik göstəricilərdə də ciddi geriləmələr qeydə alınır.
– Bəs bu mənfi tendensiyaya gətirib çıxaran əsas problemlər hansılardır?
– Əsas problemlərdən biri əhali arasında nikah yaşının yüksəlməsi, yeni ailə quranların sayının kəskin azalması, boşanmaların artması və evlənmələrin yarısı səviyyəsinə çatmasıdır. 2010-cu ildə ölkədə 79,2 min nikah, 9,1 min boşanma olmuşdursa, 2023-cü ildə bu göstəricilər nikahlar üzrə 54,2 min, boşanmalar üzrə 21,7 min nəşkil edib. 2010-cu ildə boşanmalar nikahların 11,5 faizini, 2023-cü ildə isə 40 faizini təşkil edib. Nikahların hər 1000 nəfərə olan əmsalı bu dövrdə 8,9-dan 5,3-ə qədər azalıb, boşanmalar 1,1-dən 2,1-ə yüksəlib. Bu gün nikaha daxil olmanın orta yaşı 30,2 il təşkil edir.
Ümumi nəsilvermə əmsalı bir qadına düşən doğulan uşaqların sayını müəyyən edir. Bu gün Azərbaycan tədricən biruşaqlı ailə mərhələsinə qədəm qoyur. Ona görə ki, 2023-cü ildə bu əmsal 1,6 səviyyəsində qeydə alınıb. Əhalinin sayının artması üçün isə ailədə 3 uşaq olmalıdır. Mənfi tendensiya yeni tədris ilində 1-ci sinfə gedən şagirdlərin sayında da özünü göstərir. 2017–2018-ci tədris ilində 164 min 523 uşaq, 2020–2021-ci dərs ilində ölkənin bütün ümumi təhsil müəssisələrinin I siniflərinə 156 min 328 uşaq gedib. 2022–2023-cü tədris ilində bu rəqəm 152 minə yaxın, 2023–2024-cü tədris ilində isə 132 min 261 nəfərə enib.
Bu statistik rəqəmlər 1-ci sinfə gedən uşaqların sayında ilbəil azalma olduğunu göstərir. Son 7 il ərzində 1-ci sinfə gedən şagirdlərin sayı təxminən 20 faiz azalıb. Şagirdlərin sayının azalması ciddi siqnaldır və bu tendensiya ciddi demoqrafik problemlərə səbəb olacaq.
Hazırda əmək qabiliyyətli yaşda olan insanlar XX əsrin 60–90-cı illərində doğulub. Ona görə əvvəlki illərdə doğumun yüksək səviyyəsi və son 10–15 ildə kəskin azalması onların sayının əhali arasında yüksək göstəricilərə malik olmasına şərait yaradır. 1960–1990-cı illərdə doğulanlar ölkə əhalisinin 70 faizə qədərini təşkil edib. Ona görə də yaxın illərdə əhali arasında əmək qabiliyyətli yaşdan böyük qrupun payı 20–25 faiz və daha yuxarı olacaq.
– Ölkədə ciddi narahatlıq doğuran məsələlərdən biri doğumun cins tərkibinin süni surətlə pozulmasıdır. Artıq son 2 onillikdə oğlanlar doğulan uşaqlar arasında çoxluq təşkil edir.
– Doğrudan da, ölkəmizdə doğumun təbii cins tərkibi pozulub. Bioloji normaya görə, doğulan uşaqlar arasında cinsə görə nisbət 100 qıza 105–106 oğlan təşkil edir. Həyatının ilk 5 ili ərzində oğlan uşaqları arasında ölüm əmsalı daha yüksək olur, 10 yaşa çatanda isə bu nisbət balanslaşır. Beləliklə, doğulan hər 100 qıza düşən oğlan nisbəti 105–106-nı keçməməlidir. Azərbaycanda isə hazırda 100 qıza nisbətdə 116 oğlan doğulur. Doğulan oğlanların sayının çox olması dölün cinsinə görə hamiləliyə son verilməsi ilə bağlıdır. Və bu cür seçim, doğulan uşaqlar arasında cins nisbətinin pozulmasına birbaşa təsir göstərir. Bu həm Azərbaycan üçün, həm də qlobal yanaşsaq, dünya üçün böyük problemdir.
Hazırda kənd əhalisi arasında və əksər rayonlarda kişilər say üstünlüyünə malikdir. Kişilər arasında, xüsusilə şəhərlərdə ölüm səviyyəsi kəskin artmışdır. Ölümün yüksək göstəriciləri 30–40 yaşdan 50 yaşa qədər olan əhali arasında da qeydə alınır. Ona görə ölkədə kişilərin sayının artımında ciddi problemlər yaranmışdır.
– Təəssüf ki, Azərbaycan körpə və ana ölümləri yüksək olan ölkələr sırasına daxil edilir.
– Keçən il ölkədə 33 ana ölümü olub, onun hər 100 min diri doğulan uşağa görə nisbət əmsalı 29,3 səviyyəsinə qalxıb. Bu isə 2015-ci ilə nisbətən 2 dəfə çoxdur. Mövcud vəziyyət analara və uşaqlara göstərilən tibbi xidmətin aşağı səviyyəsi və kadrlarla təminatda olan çətinliklər ilə əlaqədardır. Regionlarda bu sahədə vəziyyət daha pisdir.
Gərgin demoqrafik vəziyyət həm də körpə ölümü ilə bağlı yaranıb. 2023-cü ildəki 2039 körpə ölümü son 25 ilin ən yüksək göstəricisi hesab oluna bilər. Təəssüf ki, bu nisbi əmsallara da aid edilir (hər 1 min diri doğulan uşağa görə 18,1, o cümlədən şəhərlərdə 24,2).
– Şəhərlərimizdə də əhalinin say artımı aşağı həddə qədər azalıb. Buna səbəb nədir?
– Bəli, şəhərlərdə demoqrafik potensial çox zəifdir. Şəhərlərin, xüsusilə rayon mərkəzlərinin iqtisadi, sosial-mədəni bazasının zəif olması, bu sahədə əsaslı tədbirlərin aşağı səviyyədə görülməsi şəhərlərin demoqrafik inkişafı prosesinə mənfi təsir göstərir. Şəhər yerlərində çox uşaq böyütmək imkanı məhdud olduğundan, ailələrin çoxu ən yaxşı halda iki uşağa üstünlük verir. Burada mənzil şəraiti də böyük rol oynayır.
Elə ailələr var ki, kirayədə qalır, yaxud iki otaqlı mənzildə yaşayırlar. Uşaq sayını da şəraitə görə planlayırlar. Kənd yerlərində çox uşaq böyütmək imkanı var. Ona görə də, ailələrdə uşaq sayı çox olurdu. Şəhər yerlərində isə bu imkanlar məhduddur. Kənddən şəhərə axın doğulan uşaqların sayına mənfi təsir göstərir. Ölkə əhalisi şəhərlərə toplaşır. Hazırda ölkədə urbanizasiya səviyyəsi 50–55 faiz, əksər inzibati rayonlarda 25–30 faiz arasındadaır və bu vəziyyət yarım əsrdən çoxdur ki, dəyişmir.
Bakı və digər şəhərlər arasında kəskin fərqlər ortaya çıxır. Nəticə olaraq Bakı ətrafında böyük bir “yalançı urbanizasiya” zonası yaranıb. Bu isə regionların inkişafında başlıca maneə olaraq qalır. Əhali uzun illərdir ki, Abşeronda və Bakı şəhər ətrafında cəmlənir.
2011-2015-ci illərdə Abşeron rayonunda miqrasiya hesabına əhali artımı 3,6 min, sonrakı illərdə 2,1 min nəfər olmuşdur. Nəzərə almaq lazımdır ki, bunlar qeydiyyatı aparılan əhalidir. Qeydiyyatsız yaşayan əhalinin sayı dəfələrlə çoxdur. Azərbaycanda demoqrafik inkişafın və məskunlaşmanın nizamlanması üçün “Demoqrafiya və əhali sakinliyi” Qanunun hazırlanması və qəbul edilməsi vacibdir. Eyni zamanda regionların inkişafı, onların demoqrafik və iqtisadi, sosial-mədəni potensialı arasında nisbətin tarazlığının təmin edilməsi vacibdir.
Bu gün dünyanın əksər ölkələri demoqrafik böhran astanasındadır. Yaxın bir neçə ildə böhran daha da kəskinləşə bilər. Ona görə ölkədə Demoqrafik Tədqiqatlar Mərkəzinin yaradılmasına ehtiyac var. Yaranmış vəziyyətin real olaraq qiymətləndirilməsi və həlli yollarının müəyyən edilməsinin vaxtı çatmışdır.
– Ölkədə demoqrafik inkişaf sahəsində elmi-praktik tədqiqatların aparılması və geniş ictimaiyyətə çatdırılmasında hər hansı çətinliklərlə qarşılaşırsınızmı?
– Coğrafiya İnstitutunda geniş tədqiqatlar aparılır, məqalələr və monoqrafiyalar nəşr edilir, aparılan tədqiqatların nəticələri dünyanın nüfuzlu elmi jurnallarında çap olunur. Amma müəyyən çətinliklərimiz də var. Tədqiqatların daha səmərəli, dəqiq aparılması, praktiki işlərin həyata keçirilməsi üçün kadrlarla təminatda problem yaşayırıq.
Uzun illərdir ki, cihazlar, avadanlıqlar, texniki vasitələr ilə təminat zəifdir. Nəticə olaraq bir çox hallarda tədqiqatlar tamamlanmır, nəticələr yarımçıq qalır, onların aidiyyəti orqanlar tərəfindən qəbul edilməsində çətinliklər əmələ gəlir. İnanıram ki, bu problemlər tezliklə aradan qaldırılacaq və bizim işlərin keyfiyyəti də yüksələcək.